Έχε το νου σου στη Δημοκρατία...

Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος

Η πολιτική είναι το σημείο συνάντησης της ηθικής και της εξουσίας. Δεν μπορεί να κατανοηθεί στην Αριστοτέλεια λογική της, όταν το ένα σημείο υπερκαλύψει το άλλο. Και όμως, στην Ελλάδα, στη χώρα που ως υπερήφανα παγώνια, φουσκώνουμε όταν δηλώνουμε ότι γέννησε τη Δημοκρατία, το έχουμε καταφέρει. Το καταφέραμε κύριες και κύριοι, στην Ελλάδα, το ξαναλέω γιατί φοβάμαι μήπως το ξεχάσουμε, η εξουσία και η λαγνεία της παραμέρισε κάθε μορφή ηθικής, κάθε μορφή ελέγχου, κάθε μορφή λογοδοσίας. Κατάφερε όμως και κάτι άλλο, εξαφάνισε κάθε είδος πολιτικής νομιμοποίησης. Και ως ο κορυφαίος του χορού του Σατιρικού Δράματος, με τον τίτλο «Ελληνική Δημοκρατία» κραυγάζω: «που παμ’ ορέ;».
Πραγματικά, αν και λειτουργώντας ως Δημοκρατική γυναίκα σε περίοδο εισόδου στην κλιμακτήριο, μπορεί να χαλάσω τα επινίκια για τα 35 χρόνια, εγώ δεν...
έχω καμία διάθεση για σαμπάνιες, για γιορτές και για βαρύγδουπες δηλώσεις. Βαρύγδουπες δηλώσεις, ένθεν κακείθεν.
Βαρύγδουπες δηλώσεις για τη συνέχιση του έργου του εκσυγχρονισμού και του εξευρωπαϊσμού, βαρέθηκα να απογειώνομαι κάθε τέτοια μέρα στον προσομοιωτή της λεωφόρου των μεταρρυθμίσεων και τον τομών. Όχι τίποτε άλλο, αλλά νιώθω τέτοιο πονοκέφαλο από τα πολλά εμπόδια, των οπισθοδρομικών κομματαρχίσκων, που απομακρύνει με πάθος η ασθμαίνουσα ατμομηχανή της επανίδρυσης του κράτους.
Βαρέθηκα όμως και τις βαρύγδουπες δηλώσεις για την ανάγκη αλλαγή πορείας. Δεν μπορώ βρε αδερφέ να πειστώ με εξαγγελίες αλλαγής και εθνικής σωτηρίας, θέλω συγκεκριμένες προτάσεις και θέλω πάνω από όλα να αποκτήσω εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα. Μου τη δίνει το θράσος σας, όταν τη θεωρείται δεδομένη. Πάρτε το χαμπάρι, ήρθε η ώρα να φωνάξω και εγώ, όπως και τότε οι νέοι του Πολυτεχνείου, μερικοί από τους οποίους ήσασταν και εσείς αλλά το ξεχάσατε και ντροπή σας, «Οι φοιτητές δεν βολεύονται, βουλεύονται».
Η Δημοκρατία είναι ο βαριά ασθενής, νοσεί, την βγάλαμε από το γύψο της χούντας για να τη βάλουμε στο νάρθηκα της Δημοκρατίας; Η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με μία συνολική ιδεολογική και πολιτική κρίση. Ο πολιτικός λόγος; Εγκλωβισμένος σε μία συνθηματολογική και κενή περιεχομένου επιχειρηματολογία που δεν εναρμονίστηκε με την πραγματικότητα και της απαιτήσεις της συνεχούς μεταλλασσόμενης ελληνικής κοινωνίας.
Το πολιτικό σύστημα έχει απολέσει την ψυχή και τη φυσιογνωμία του. Η Δημοκρατία στην Ελλάδα χρειάζεται ένα ισχυρό σκούντημα, τον κραδασμό που είναι απαραίτητος για να επαναπολιτικοποιηθεί και να εστιάσει σε μία σοβαρή ιδεολογική συζήτηση που θα οδηγήσει σε μία Νέα Μεταπολίτευση, που τόσο έχει ανάγκη η Ελλάδα. Χρειάζεται να πιάσουμε ξανά το μίτο της Δημοκρατίας και να οδηγήσουμε σε μία νέα αφήγηση, σε μία άμεση και συμμετοχική ιδεολογική, πολιτική και θεσμική αναδόμηση. Μία νέα δημοκρατική όσμωση.
Ξέρετε τι μας λείπει όμως για να αρχίσουμε αυτή τη διαδικασία αναδόμησης; Η Συνειδητότητα που έλεγε ο Φώτος Πολίτης: «ἐκεῖνο ποὺ χρειάζεται καὶ ἐκεῖνο ποὺ λείπει ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα εἶναι ἡ κριτικὴ κάθε ἐκφάνσεως τῆς ζωῆς”, δηλαδὴ ὅτι χρειαζόμαστε γνήσια, εἰλικρινῆ καὶ βαθειὰ συνειδητότητα, ποὺ ὅμως εἶναι ἀδύνατη χωρὶς πραγματικὴ ἀγάπη γιὰ τὴν σοφία».
Για αυτό λοιπόν, όσο έχουμε το νου μας στη Δημοκρατία, θα τη βρούμε τη συνειδητότητα που θα οδηγήσει στην αναδόμηση, για να κλείσουμε και λίγο θετικά, 35χρονα γαρ, υπάρχει Ελπίδα.

press-gr