Τι συμβαίνει πραγματικά στο Ιράν;

____________________________________________________________________________________________
Αμερικανοί και Ευρωπαίοι δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει στο Ιράν επι μια τριακονταετία. Τελευταία μάλιστα πιστεύουν ότι ο αποκαλούμενος «Φιλελευθερισμός του iPod («iPod liberalism») αποτελεί ένα πλειοψηφικό κίνημα που κάποια ημέρα θα κυβερνήσει την χώρα. Θεωρούν δηλαδή ότι όποιος ακούει rock ‘n’ roll στο iPod, γράφει σε blogs και γνωρίζει να επικοινωνεί μέσω του Twitter είναι και ένας ενθουσιώδης οπαδός των ιδανικών της Δύσης. Θέλουν έτσι να αγνοούν ότι οι κάτοχοι iPod αποτελούν μόνο μια μικρή μειοψηφία σε μια χώρα φτωχή και ευσεβή που ζει σύμφωνα με τους κανόνες που επιβλήθηκαν με την επανάσταση των Αγιατολαχ πριν από 30 χρόνια.

Φυσικά και υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να φιλελευθεροποιήσουν το καθεστώς του Ιράν. Θα τους βρει κανείς ανάμεσα στις τάξεις των επαγγελματιών και των φοιτητών. Μιλούν αγγλικά και είναι οι μόνοι που θέλουν να μιλήσουν στους ξένους διπλωμάτες και δημοσιογράφους που επισκέπτονται την χώρα. Είναι αυτοί που δημιουργούν την εντύπωση ότι μια φανταστική φιλελεύθερη πλειοψηφία επίκειται να αναλάβει την εξουσία.

Την περασμένη Παρασκευή ο πρόεδρος του Ιράν Mahmoud Ahmadinejad επανεξελέγη με τα 2/3 των ψήφων. Μια δημοσκόπηση όμως έδειξε ότι ο πρώην πρωθυπουργός Mir Hossein Mousavi θα νικούσε τον Ahmadinejad. Είναι ενδιαφέρον να δει κανείς πως έγινε αυτή η δημοσκόπηση σε μια χώρα όπου μεγάλα τμήματα του πληθυσμού δεν έχουν καν τηλέφωνο. Ένα τέτοιο poll μπορούσε να γίνει μεταξύ ανθρώπων που έχουν τηλέφωνο και ζουν στην Τεχεράνη και άλλες αστικές περιοχές. Μεταξύ αυτών ο Μουσαβί όντως νίκησε. Αλλά έξω από την Τεχεράνη τα νούμερα είναι διαφορετικά.

Κάποιοι επιμένουν πως ό Ahmadinejad έκανε νοθείες και για αυτό και κέρδισε με μεγάλη διαφορά.. Είναι πιθανόν αλλά συγχρόνως και πολύ δύσκολο. Η νόθευση του αποτέλεσμα θα απαιτούσε την συμμετοχή μεγάλου αριθμού εμπλεκομένων αλλά ο Πρόεδρος έχει τόσους αντιπάλους που κάτι τέτοιο θα γινόταν αμέσως γνωστό. Αυτοί που επιμένουν στη νοθεία ξεχνούν επίσης τη μεγάλη δημοφιλία του Ahmadinejad που μιλάει κυρίως στο θρησκευτικό συναίσθημα του Ιρανικού λαού. Η Δύση το αγνοεί, αλλά σε πολλές κοινωνίες, κυρίως της Μ. Ανατολής, τεράστια τμήματα του πληθυσμού δίνουν περισσότερη σημασία στα θρησκευτικά ζητήματα παρά σε εκείνα της οικονομίας κλπ. Συνεπώς, η συντηρητικότητα αυτών των ανθρώπων βρίσκει τον εκφραστή της στον Ahmadinejad τον οποίο λατρεύουν και συγχωρούν για τις όποιες οικονομικές του αποτυχίες.

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι ο Ahmadinejad στρέφεται κατά της διαφθοράς του ανώτατου κλήρου (ο οποίος και δυσπιστεί απέναντί του και αυτό σαν γεγονός έχει μεγάλη απήχηση στα πλατειά λαικά στρώματα,) και ότι έχει ταυτιστεί με την εθνική ασφάλεια της χώρας. Αυτό από μόνο του τον κάνει πολύ δημοφιλή.

Εκείνο όμως που ενδεχομένως εξηγεί καλύτερα από όλα την εκλογική ήττα του Mousavi είναι ότι εκπροσωπεί κυρίως τους «έχοντες και κατέχοντες» της Ιρανικής κοινωνίας.. Την Παρασκευή φάνηκε ότι οι οπαδοί του Mousavi ήταν πολύ πιθανό να ξεκινήσουν μια επανάσταση στη Τεχεράνη αλλά οι δυνάμεις ασφαλείας επενέβησαν άμεσα και αποτελεσματικά. Το αποτέλεσμα; Ο εφιάλτης της δύσης: ένας αντι-φιλελεύθερος που εξελέγη δημοκρατικότατα. Πως και γιατί γίνεται αυτό; Το παράδειγμα του Χίτλερ είναι εύγλωττο. Το ίδιο λοιπόν και η εκλογική νίκη του Ahmadinejad είναι ένας θρίαμβος τόσο της δημοκρατίας όσο και της καταπίεσης.

Το ερώτημα τώρα είναι το τι μέλλει γενέσθαι. Στο εσωτερικό μάλλον θα έχουμε μια σταθεροποίηση των θέσεων του Ahmadinejad με σημαία τον πόλεμο στη διαφθορά. Θα χτυπηθεί με τον ανώτατο κλήρο πολλά μέλη του οποίου είναι και εχθροί του. Σε αυτό θα χρειαστεί την υποστήριξη του ανώτατου ηγέτη Ayatollah Ali Khamenei με τον οποίο αναγκαστικά θα πρέπει να συνυπάρξουν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο Ahmadinejad είναι πλέον ο πιο ισχυρός πρόεδρος που είχε το Ιράν από το την επανάσταση και μετά.

(Από το STRATFOR)

Στις φωτογραφίες, ο Mousavi μιλά σε διαδηλωτες που συνέχισαν και χθες να διαμαρτύρονται για το εκλογικό αποτέλεσμα)

ANTI WEBLOG