Η αλαζονεία της αυθεντίας

του Αλέξη Μυρτάλη

Παρακολουθώντας αυτές τις μέρες τις τοποθετήσεις τόσο του Πρωθυπουργού όσο και των στελεχών της κυβέρνησης και του κόμματος του διαπίστωσα ότι όχι μόνο δεν έχουν καταλάβει τίποτε αλλά πολύ περισσότερο ότι θεωρούν εαυτούς αναντικατάστατους. Ή τουλάχιστον έτσι εμφανίζονται δημοσίως.

Αυτοπροβάλλονται ως αυθεντίες περί τη διακυβέρνηση της χώρας επιχειρώντας να πείσουν ότι μόνον αυτοί κατέχουν τη σοφία, τη γνώση, το σχέδιο για τη σωτηρία μας.

Έπαρση, οίηση, αλαζονεία αλλά και ιδιοκτησιακή αντίληψη για το Κράτος.

Ο σύγχρονος Μέτερνιχ διακηρύσσει σε κάθε τόνο και με κάθε τρόπο ότι: «το κράτος είμαι εγώ».

Διακηρύσσει ότι θα συνεχίσει την πολιτική του αν και «το αποτέλεσμα των εκλογών δεν ήταν ικανοποιητικό».

Η εμμονή του δείχνει ότι συνεχίζει να βλέπει τον κόσμο μέσω του simulator ως εικονική πραγματικότητά.

Στην ίδια γραμμή (βεβαίως) και οι Πραίτορες υπουργοί του, που πλέον- και μετά το πρώτο σοκ της νύχτας των εκλογών- κάνουν λόγο για συγκυριακό και ευκαιριακό αποτέλεσμα που εύκολα θα ανατραπεί όταν οι πολίτες αντιληφθούν ότι υπάρχει κίνδυνος να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, το ΠΑΣΟΚ.

Εγκλωβισμένοι στην «αλαζονεία της αυθεντίας», υπό την καθοδήγηση των επικοινωνιολόγων και με την αρωγή τηλεσχολιαστών προβάλλουν το παρελθόν ως ενδεχόμενο μέλλον υπενθυμίζοντας το ήθος, το ύφος αλλά και τα πρόσωπα του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ.

Αυτός (προφανώς) είναι ο λόγος που προσκλήθηκαν στα κανάλια σκελετοί και φαντάσματα του παρελθόντος- σήμερα όμως πλήρως απαξιωμένοι και κομματικά απενεργοποιημένοι…

Αγνοούν ή σκοπίμως παροράνε ότι οι πολίτες δεν είναι πια ούτε αφελείς ούτε αθώοι.

Τους έχουν καταδικάσει σε πολιτικό θάνατο και απλώς επίκειται η μέρα εκτέλεσης της ποινής.

Αλλά πάλι το τι κατάλαβαν είναι δικό τους πρόβλημα.

Το κρίσιμο ερώτημα που πλανάται αυτή τη στιγμή, είναι εάν και πως μπορεί να κυβερνηθεί μια χώρα όταν στην επισφαλή κοινοβουλευτική πλειοψηφία της καταρρέουσας κυβέρνησης, προστέθηκε τώρα και η ηχηρή λαϊκή αποδοκιμασία.

Είναι ένας γρίφος που δυστυχώς οι κυβερνώντες δεν μπαίνουν καν στον κόπο να ερμηνεύσουν. Γιατί δεν έχουν αντιληφθεί ότι είναι σαν τους ισοβίτες που έχουν καταδικαστεί σε θάνατο και το μόνο που τους απομένει είναι η εκτέλεση της ποινής.

kourdistoportocali